Broń strzelecka – broń palna, której kaliber nie przekracza na ogół (z wyjątkiem wyspecjalizowanych środków np. granatników, rusznic przeciwpancernych) 20 mm. Do broni strzeleckiej zaliczamy także granaty ręczne.
Przeznaczona jest do samoobrony i wymuszania posłuszeństwa, a także zwalczania pojedynczych i grupowych celów żywych (eufemizm oznaczający zwykle żołnierzy przeciwnika). Służy także do zwalczania lekko opancerzonego sprzętu i środków ogniowych. Zasięg broni strzeleckiej jest stosunkowo niewielki – zwykle nie przekracza 2000 metrów.
Podział broni strzeleckiej
Broń strzelecka dzieli się na:
Podstawową :
pistolety i rewolwery
pistolety maszynowe
karabiny i karabinki
karabiny maszynowe
ręczne (rkm)
lekkie (lkm)
ciężkie (ckm)
uniwersalne (ukm)
wielkokalibrowe (wkm)
Karabiny maszynowe czołgowe i lotnicze
Pomocniczą :
granatniki nasadkowe
granatniki dwukomorowe
jednostrzałowe
powtarzalne
automatyczne
granatniki przeciwpancerne
granatniki bezodrzutowe
granatniki rakietowe
granatniki rakietowo - bezodrzutowe
granaty ręczne
obronne
zaczepne
uniwersalne
przeciwpancerne
rusznice przeciwpancerne
niebojową
badawcza (balistyczna)
ćwiczebna
sygnałowa
Inny podział broni strzeleckiej:
Indywidualna – stanowiąca uzbrojenie pojedynczego żołnierza. Są to: rewolwery, pistolety, pistolety maszynowe, karabiny, karabinki, karabinki maszynowe.
Zespołowa – stanowiąca uzbrojenie pododdziałów, a także wozów bojowych i samolotów. Obsługa etatowa każdego egzemplarza broni zespołowej w pododdziale składa się przynajmniej z dwóch żołnierzy, z których każdy ma określone funkcje i zadania. Do broni palnej zespołowej zalicza się: ręczne karabiny maszynowe, ciężkie karabiny maszynowe, uniwersalne karabiny maszynowe, wielkokalibrowe karabiny maszynowe.
